"வாங்க டாக்டர் ஜேம்ஸ்" என்றார் மணிவண்ணன்.
"அவசரமாக என்னைப் பார்க்கச் சம்மதித்ததற்கு நன்றி, டாக்டர் மணி" என்றார் அரைப் புன்னகையுடன் அறையுள் நுழைந்த ஜேம்ஸ். "இந்தப் பிரச்சினை என்னைக் குடைஞ்சிட்டே இருக்கு. நானே விக்டிம் ஆயிட்டது நம்ப முடியலே"
"உக்காருங்க.. ப்லீஸ் செடில்" என்று சாய்விருக்கையைச் சுட்டினார் மணி.
"முதல்லயே சொல்லிடறேன் டாக்டர் மணி.. இது கொஞ்சம் விபரீதமான கேஸ்.." சொகுசுச் சாய்வு நாற்காலியில் அமர்ந்து மெள்ளச் சாய்ந்து கொண்டார் ஜேம்ஸ்.
"பொறுமையா விவரம் சொல்லுங்க.. எந்த விபரீதமானாலும் வி ஷல் கம் அவுட் டுகெதர்" என்றபடி ஜேம்சின் தலையருகே இருந்த ஒரு நேர் நாற்காலியில் அமர்ந்துத் தன் ஐபேடைத் தட்டி எழுப்பினார் டாக்டர் மணி.
அரை டசன் பெருமூச்சுகளுக்குப் பிறகு பேசத் தொடங்கினார் ஜேம்ஸ்.
"ரெண்டு மாசம் முன்னே டாக்டர் விமலா என் க்லினிக் வந்தாங்க. தன்னை ட்ரீட் பண்ண முடியுமானு கேட்டாங்க"
"யு மீன்..?"
"ஆமா.. அவங்களே தான்.. பிரபல உளவியல் மருத்துவரான விமலா எங்கிட்டே ட்ரீட்மென்ட் தேடி வந்திருக்காங்களேனு ஆச்சரியமா இருந்துச்சு எனக்கு. எல்லா மருத்துவர்களுமே நோயாளிகள் தான்னு கல்லூரியில படிச்சது நினைவுக்கு வந்துச்சு. பட் வந்திருக்குறது விமலான்றதால மரியாதை கலந்த பயத்தோட சிகிச்சையைத் தொடங்கினேன்.."
"ம்ம்.."
"ஆறு மாசம் முந்தி அவங்களைத் தேடி ஒரு பேசண்ட் வந்தாராம்.. தொடர் கனவின் விளைவாக தூக்கமிழந்ததாகச் சொன்னாராம்.."
"ம்ம்.. தொடர்ந்து சொல்லுங்க.."
"கோட்டூர்புரம் ஸ்டேசன்ல சென்னை பீச் போற வழியில நின்னுட்டு இருக்கேன் டாக்டர்.. மதியம் பனிரெண்டு மணி இருக்கும்.. காலேஜ்ல செமஸ்டர் பரீட்சைக்குப் போவணும்.. கூட்டம் அதிகம் இல்லே.. மொதல்ல ஒரு ஆளு வரான்.. கைல ஒரு கறுப்பு க்ளவுஸ் போட்டிருக்கான்.. பாக்சிங் எல்லாம் பண்றாங்களே அது போல பருத்து வெயிட்டா இருக்குது அவன் கை.. காத்துல குத்து விடுறாப்புல கையை வீசி நடந்துகிட்டு வரான்.. அதுக்கு பயந்துகிட்டே வழியில நின்ன சிலபேருங்க நவுந்து ஒதுங்குறாங்க..
..இந்த ஆளு என்னைத் தாண்டிப் போவுறான்.. கொஞ்ச நேரத்துல இன்னொரு ஆளு வரான்.. அவன் ஒரு பொண்ணை இழுத்துட்டு வராப்புல இருக்குது.. பக்குனு ஆவுது எனக்கு.. ஆனா அந்தப் பொண்ணு தானாவே அவன் கூட வராப்புலயும் இருக்குது.. வயசுப் பொண்ணு.. பச்சைக் கலர் சட்டையும், ஜீன்சும் போட்டுகிட்டிருக்கு.. தயங்கித் தயங்கி அதே நேரம் பலாத்காரத்துக்குப் பயந்து வராப்புலவும் இருக்குது.. பக்குனு ஆவுது எனக்கு..
..என்னைத் தாண்டிப் போவுறப்ப கவனிச்சேன்.. பொண்ணு மூஞ்சி பேயடிச்சாபுல இருக்குது.. கண்ணுல தண்ணி காஞ்சிருக்குது.. ஆனா அந்தாளு பொண்ணை இழுத்துகிட்டு போயிட்டே இருக்கான்.. 'யாராவது உதவி செய்யுங்களேன்.. ஐயோ.. தயவு செய்து யாராவது என்னைக் காப்பத்துங்க'னு அந்தப் பொண்ணு அமைதியா அழுதுகிட்டே வேண்டுறாப்புல இருக்குது.. ஆனா வாய் திறந்து கத்தக் காணோம்.. யாரும் கண்டுக்கிட்டதாகவே தெரியலிங்க.. அதுக்குப் பிறகு பத்தடி தள்ளி இன்னொரு ஆள் கைல பாக்சிங் உறை மாட்டிக்கிட்டு அவங்க பின்னால போறான்..
..என்னால எதுவும் செய்யாம இருக்க முடியலே.. ஆனா என்னா செய்யுறதுனு தோணலே.. செல்போன் எடுத்து போலீசுக்கு சொல்லலாம்னு பாத்தேன்.. பக்கத்துல நின்னுட்டிருந்த ஆளு என் செல்போனை தட்டி விட்டான்.. 'தம்பி.. உன் வேலையைப் பாரு.. வம்புல மாட்டிக்காதே'னு கிசுகிசுனு சொல்றாரு..
..செல் போனை எடுத்துப் பையில போட்டேன்.. அந்தப் பொண்ணுக்கு எதுனா உதவி செய்யணும்னு துடிக்குது மனசு.. அந்தப் பொண்ணை எங்க கூட்டிக்கிட்டுப் போறான்னு பாத்துருவோம்னு அவங்க பின்னால போனேன்.. காலேஜுக்குப் போவணும்னு ஒரு அலாரம் மனசுல அடிக்குது.. ஆனா அந்தப் பொண்ணோட முகம் என் மனசுல பெரிய பீதியைக் கிளப்பி விட்டுருச்சு.. ஒரு ஆதரவில்லாத பொண்ணுன்றது மட்டுமில்லே.. இப்படி பொதுமக்கள் நடுவுல பட்டப்பகல்ல எங்க கண் முன்னாலயே இழுத்துட்டுப் போற அக்கிரமத்தைத் தாங்க முடியலிங்க.. எதுனா செய்யணும்னு வேகம்..
..நான் அந்தப் பொண்ணு கிட்டே போய் நின்னேன்.. வண்டி வந்துச்சு.. ஏறினாங்க.. நானும் சட்டுனு அவங்க கூடவே ஏறினேன்.. அந்தப் பொண்ணு கிட்டே ரொம்பத் தெரிஞ்சவன் போல 'என்னம்மா? எக்சாம் போவலியா?'னு கேட்டேன்.. அந்தக் காலிப் பசங்க விலகிடுவாங்கனு நெனச்சது தப்பாப் போச்சு.. வண்டி கிளம்பினதும் அந்த ஆளு என்னை அப்படியே ப்ளேட்பாரத்துல தள்ளி விட்டான்.. விழுந்து புரண்டு கை காலெல்லாம் அடி..
..மறுநாள் மதியம் ஸ்டேசன்ல நின்னுட்டிருக்கேன்.. சீக்கிரமே வந்துட்டனா.. அங்க இங்கே பார்வை மேஞ்சிட்டிருக்குறப்ப அதே பொண்ணைப் பார்த்தேன்.. அவசரமா அதுகிட்டே போய் 'மேடம்.. நேத்து நீங்க.. உங்களுக்கு எதுனா ஆயிடுச்சுனு பயந்துட்டிருந்தேன்.. அந்த ஆளுங்க..'னு இழுத்தேன்.. அந்தப் பொண்ணு சுருக்குனு 'மிஸ்டர்.. உங்க வேலையைப் பாத்துகிட்டு சும்மா இருங்க'னுச்சு..
..அஞ்சு நிமிசமோ பத்து நிமிசமோ இருக்கும்.. மொத நாள் பாத்த அதே ஆளு வந்தான்.. வேகமா அவ கிட்டே வந்து நின்னான்.. எதிர்பார்க்கவே இல்லிங்க.. பட்னு அவ கன்னத்துல அறைஞ்சான்.. ஆடிப்போயிட்டேன்.. என்னவோ திட்டினான்.. அதுக்கு அந்தப் பொண்ணு என்னவோ சொல்லி அழுவுது.. என்ன ஆனாலும் பரவாயில்லேனு நான் அந்த ஆள்கிட்டே போய் 'மிஸ்டர்.. என்ன அந்தப் பொண்ணை இப்படி அடிக்கிறீங்க? போலீஸ் கம்ப்லெயின் குடுக்கறேன்னு சொல்லி அவனை அங்கயே செல்போன்ல போட்டோ எடுத்தேன்.. அவன் என் போனைப் பிடுங்கத் தாவினான்.. நான் சட்டுனு ஓட ஆரம்பிச்சேன்.. அவன் என்னைத் துரத்தினான்.. நான் 'மேடம்.. ஓடிறுங்க.. ஸ்டேசன் டிகெட் கவுன்டர்கிட்டே போலீஸ் நிக்குறாங்க.. போங்க'னு கத்திக்கிட்டே ஓடினேன்... அந்த ஆளு என்னைத் துரத்திட்டு வந்துப் பிடிச்சுட்டான்.. செத்தடானு சொல்லிக் கத்தியை உருவினான்.."
..இந்த ஆளு என்னைத் தாண்டிப் போவுறான்.. கொஞ்ச நேரத்துல இன்னொரு ஆளு வரான்.. அவன் ஒரு பொண்ணை இழுத்துட்டு வராப்புல இருக்குது.. பக்குனு ஆவுது எனக்கு.. ஆனா அந்தப் பொண்ணு தானாவே அவன் கூட வராப்புலயும் இருக்குது.. வயசுப் பொண்ணு.. பச்சைக் கலர் சட்டையும், ஜீன்சும் போட்டுகிட்டிருக்கு.. தயங்கித் தயங்கி அதே நேரம் பலாத்காரத்துக்குப் பயந்து வராப்புலவும் இருக்குது.. பக்குனு ஆவுது எனக்கு..
..என்னைத் தாண்டிப் போவுறப்ப கவனிச்சேன்.. பொண்ணு மூஞ்சி பேயடிச்சாபுல இருக்குது.. கண்ணுல தண்ணி காஞ்சிருக்குது.. ஆனா அந்தாளு பொண்ணை இழுத்துகிட்டு போயிட்டே இருக்கான்.. 'யாராவது உதவி செய்யுங்களேன்.. ஐயோ.. தயவு செய்து யாராவது என்னைக் காப்பத்துங்க'னு அந்தப் பொண்ணு அமைதியா அழுதுகிட்டே வேண்டுறாப்புல இருக்குது.. ஆனா வாய் திறந்து கத்தக் காணோம்.. யாரும் கண்டுக்கிட்டதாகவே தெரியலிங்க.. அதுக்குப் பிறகு பத்தடி தள்ளி இன்னொரு ஆள் கைல பாக்சிங் உறை மாட்டிக்கிட்டு அவங்க பின்னால போறான்..
..என்னால எதுவும் செய்யாம இருக்க முடியலே.. ஆனா என்னா செய்யுறதுனு தோணலே.. செல்போன் எடுத்து போலீசுக்கு சொல்லலாம்னு பாத்தேன்.. பக்கத்துல நின்னுட்டிருந்த ஆளு என் செல்போனை தட்டி விட்டான்.. 'தம்பி.. உன் வேலையைப் பாரு.. வம்புல மாட்டிக்காதே'னு கிசுகிசுனு சொல்றாரு..
..செல் போனை எடுத்துப் பையில போட்டேன்.. அந்தப் பொண்ணுக்கு எதுனா உதவி செய்யணும்னு துடிக்குது மனசு.. அந்தப் பொண்ணை எங்க கூட்டிக்கிட்டுப் போறான்னு பாத்துருவோம்னு அவங்க பின்னால போனேன்.. காலேஜுக்குப் போவணும்னு ஒரு அலாரம் மனசுல அடிக்குது.. ஆனா அந்தப் பொண்ணோட முகம் என் மனசுல பெரிய பீதியைக் கிளப்பி விட்டுருச்சு.. ஒரு ஆதரவில்லாத பொண்ணுன்றது மட்டுமில்லே.. இப்படி பொதுமக்கள் நடுவுல பட்டப்பகல்ல எங்க கண் முன்னாலயே இழுத்துட்டுப் போற அக்கிரமத்தைத் தாங்க முடியலிங்க.. எதுனா செய்யணும்னு வேகம்..
..நான் அந்தப் பொண்ணு கிட்டே போய் நின்னேன்.. வண்டி வந்துச்சு.. ஏறினாங்க.. நானும் சட்டுனு அவங்க கூடவே ஏறினேன்.. அந்தப் பொண்ணு கிட்டே ரொம்பத் தெரிஞ்சவன் போல 'என்னம்மா? எக்சாம் போவலியா?'னு கேட்டேன்.. அந்தக் காலிப் பசங்க விலகிடுவாங்கனு நெனச்சது தப்பாப் போச்சு.. வண்டி கிளம்பினதும் அந்த ஆளு என்னை அப்படியே ப்ளேட்பாரத்துல தள்ளி விட்டான்.. விழுந்து புரண்டு கை காலெல்லாம் அடி..
..மறுநாள் மதியம் ஸ்டேசன்ல நின்னுட்டிருக்கேன்.. சீக்கிரமே வந்துட்டனா.. அங்க இங்கே பார்வை மேஞ்சிட்டிருக்குறப்ப அதே பொண்ணைப் பார்த்தேன்.. அவசரமா அதுகிட்டே போய் 'மேடம்.. நேத்து நீங்க.. உங்களுக்கு எதுனா ஆயிடுச்சுனு பயந்துட்டிருந்தேன்.. அந்த ஆளுங்க..'னு இழுத்தேன்.. அந்தப் பொண்ணு சுருக்குனு 'மிஸ்டர்.. உங்க வேலையைப் பாத்துகிட்டு சும்மா இருங்க'னுச்சு..
..அஞ்சு நிமிசமோ பத்து நிமிசமோ இருக்கும்.. மொத நாள் பாத்த அதே ஆளு வந்தான்.. வேகமா அவ கிட்டே வந்து நின்னான்.. எதிர்பார்க்கவே இல்லிங்க.. பட்னு அவ கன்னத்துல அறைஞ்சான்.. ஆடிப்போயிட்டேன்.. என்னவோ திட்டினான்.. அதுக்கு அந்தப் பொண்ணு என்னவோ சொல்லி அழுவுது.. என்ன ஆனாலும் பரவாயில்லேனு நான் அந்த ஆள்கிட்டே போய் 'மிஸ்டர்.. என்ன அந்தப் பொண்ணை இப்படி அடிக்கிறீங்க? போலீஸ் கம்ப்லெயின் குடுக்கறேன்னு சொல்லி அவனை அங்கயே செல்போன்ல போட்டோ எடுத்தேன்.. அவன் என் போனைப் பிடுங்கத் தாவினான்.. நான் சட்டுனு ஓட ஆரம்பிச்சேன்.. அவன் என்னைத் துரத்தினான்.. நான் 'மேடம்.. ஓடிறுங்க.. ஸ்டேசன் டிகெட் கவுன்டர்கிட்டே போலீஸ் நிக்குறாங்க.. போங்க'னு கத்திக்கிட்டே ஓடினேன்... அந்த ஆளு என்னைத் துரத்திட்டு வந்துப் பிடிச்சுட்டான்.. செத்தடானு சொல்லிக் கத்தியை உருவினான்.."
"கனவு அங்க நின்னுடுச்சாம்.. சரியா அந்த இடத்துல தினம் அந்தாளு முழிச்சுக்குவானாம்.. அப்புறம் தூக்கம் வராம ரா முழிச்சு தவிப்பானாம்.." என்றார் ஜேம்ஸ்.
"ம்ம்.."
"டாக்டர் விமலா அவனுக்கு முதல்ல மெலடனின் ட்ரீட்மென்ட் குடுத்தாங்க.. ரெண்டு வாரமோ என்னவோ கொடுத்து அதுக்குப் பிறகும் நிலமை கொஞ்சம் கூட இம்ப்ரூவ் ஆவலியாம்.. பிறகு நாலு வாரம் லைட் பேர்பசுரேட் கொடுத்துப் பாத்தாங்க.. நோ யூஸ்.. ஒரு நாள் ட்ரீட்மென்டுக்கு வந்த ஆளு எழுந்து விமலா எதிர்ல நின்னு நிதானமா ஒண்ணு சொன்னானாம்.. பிறகு திடீர்னு விமலா டேபிள் மேலே இருந்த கத்தரிக்கோலை எடுத்து பச்சு பச்சுனு நாலஞ்சு தடவை மார்ல குத்திக்கிட்டானாம்.. ஆஸ்பத்திரிக்கு எடுத்துட்டு போறதுக்குள்ளாற க்லினிகலி டெட்.. ஆர்டீரியல் லேசரேசன்.."
"குட்னஸ்!"
"அதுக்குப் பிறவு ஒரு மாசமோ என்னவோ பொறுத்து விமலா என் க்லினிக் வந்தாங்க.."
"ம்ம்.. அதானா? குத்திக்கிடறதுக்கு முன்னால என்ன சொன்னானாம்?"
"இங்க தான் விபரீதம் தொடங்குது டாக்டர் மணி.. சொல்றேன்.."
"சொல்லுங்க.."
"டாக்டர் விமலாவுக்கு அதே கனவு வரத் தொடங்கிச்சாம்.. முதல்ல அவங்க சைகோ அனேலிசிஸ் செய்யுறதா வேணாமானு குழம்பி அப்படியே விட்டுட்டாங்க.. ஆனா தினம் தூக்கம் கெட்டுப் போனதும் என் கிட்டே வந்தாங்க.. நான் நாலஞ்சு வாரம் அவங்களுக்கு பேர்பசுரேட்டும் அமிட்ரிடைலினும் குடுத்தேன்.. ஹிப்னோசிஸ் சிகிச்சையும் குடுத்தேன்.."
"ம்ம்."
"ரெண்டு மாசம் முன்னே க்லினிக் வந்து, கனவு நின்னுடுச்சு, ரொம்ப தேங்க்ஸ்னாங்க.. பிறகு எழுந்து என்னெதிரே வந்தாங்க.. என் கண்ணைப் பாத்தாங்க... அவங்க பேசன்ட் சொன்னதை ரிபீட்.. அப்படியே என் கிட்டே சொன்னாங்க. நான் சுதாரிக்கறதுக்குள்ளாற தன் கைப்பையிலிருந்த ரிவால்வர்னால பின் கழுத்துல சுட்டுக்கிட்டாங்க.. யு நோ தி ரெஸ்ட்.."
"குட்னஸ்! அந்த க்லினிக்?"
"ஆமா.. அவங்க சுட்டுக்கிட்ட பிரபல மருத்துவமனை என்னுடைய க்லினிக் தான்.. பெயர் வராமத் தடுத்துட்டேன்.."
மணி புன்னகைத்தார். "டாக்டர் ஜேம்ஸ்.. உங்களுக்கு இப்ப இந்தக் கனவு வருதுனு சொல்றீங்க.. சரியா?"
"ரைட்.. மூணு வாரமா தினம் அதே கனவு.. வெயிட் பண்ணி வெயிட் பண்ணிக் கடைசியிலே உங்க கிட்டே வரலாம்னு முடிவு செஞ்சேன்.."
"என் திறமைல நம்பிக்கை வச்சு என் கிட்டே வந்ததுக்கு நன்றி டாக்டர் ஜேம்ஸ்.. கவலைப்படாதீங்க.. இது இனி நீடிக்காம பாத்துக்குவேன்.. நீங்க உடனே என் கிட்டே வந்திருக்கணும்"
"என்னோட கவலை அதில்லே டாக்டர் மணி.. கனவு என் கிட்டேயிருந்து உங்க கிட்டே வந்தப்பிறகு.. எனக்கு சாக விருப்பமில்லே.. அதுக்கு மேலே.. உங்க சாவுக்கு நான் காரணமாகிறேனேனு எனக்கு கில்ட்.."
"டேக் இட் ஈஸி, என் மேசைல கத்தரிக்கோல் துப்பாக்கி எதுவும் கிடையாது.. இனி இங்க வரப்ப உங்களைச் சோதனை செஞ்சுதான் உள்ளே விடுவேன்.. பர்கிவ் மி.." என்று மணி சிரித்தார். "டாக்டர் ஜேம்ஸ், மைல்ட் பேர்பசுரேட்ல தான் நானும் உங்க சிகிச்சையைத் தொடங்கப் போறேன்..".
"ம்ம்.."
"டாக்டர் விமலா அவனுக்கு முதல்ல மெலடனின் ட்ரீட்மென்ட் குடுத்தாங்க.. ரெண்டு வாரமோ என்னவோ கொடுத்து அதுக்குப் பிறகும் நிலமை கொஞ்சம் கூட இம்ப்ரூவ் ஆவலியாம்.. பிறகு நாலு வாரம் லைட் பேர்பசுரேட் கொடுத்துப் பாத்தாங்க.. நோ யூஸ்.. ஒரு நாள் ட்ரீட்மென்டுக்கு வந்த ஆளு எழுந்து விமலா எதிர்ல நின்னு நிதானமா ஒண்ணு சொன்னானாம்.. பிறகு திடீர்னு விமலா டேபிள் மேலே இருந்த கத்தரிக்கோலை எடுத்து பச்சு பச்சுனு நாலஞ்சு தடவை மார்ல குத்திக்கிட்டானாம்.. ஆஸ்பத்திரிக்கு எடுத்துட்டு போறதுக்குள்ளாற க்லினிகலி டெட்.. ஆர்டீரியல் லேசரேசன்.."
"குட்னஸ்!"
"அதுக்குப் பிறவு ஒரு மாசமோ என்னவோ பொறுத்து விமலா என் க்லினிக் வந்தாங்க.."
"ம்ம்.. அதானா? குத்திக்கிடறதுக்கு முன்னால என்ன சொன்னானாம்?"
"இங்க தான் விபரீதம் தொடங்குது டாக்டர் மணி.. சொல்றேன்.."
"சொல்லுங்க.."
"டாக்டர் விமலாவுக்கு அதே கனவு வரத் தொடங்கிச்சாம்.. முதல்ல அவங்க சைகோ அனேலிசிஸ் செய்யுறதா வேணாமானு குழம்பி அப்படியே விட்டுட்டாங்க.. ஆனா தினம் தூக்கம் கெட்டுப் போனதும் என் கிட்டே வந்தாங்க.. நான் நாலஞ்சு வாரம் அவங்களுக்கு பேர்பசுரேட்டும் அமிட்ரிடைலினும் குடுத்தேன்.. ஹிப்னோசிஸ் சிகிச்சையும் குடுத்தேன்.."
"ம்ம்."
"ரெண்டு மாசம் முன்னே க்லினிக் வந்து, கனவு நின்னுடுச்சு, ரொம்ப தேங்க்ஸ்னாங்க.. பிறகு எழுந்து என்னெதிரே வந்தாங்க.. என் கண்ணைப் பாத்தாங்க... அவங்க பேசன்ட் சொன்னதை ரிபீட்.. அப்படியே என் கிட்டே சொன்னாங்க. நான் சுதாரிக்கறதுக்குள்ளாற தன் கைப்பையிலிருந்த ரிவால்வர்னால பின் கழுத்துல சுட்டுக்கிட்டாங்க.. யு நோ தி ரெஸ்ட்.."
"குட்னஸ்! அந்த க்லினிக்?"
"ஆமா.. அவங்க சுட்டுக்கிட்ட பிரபல மருத்துவமனை என்னுடைய க்லினிக் தான்.. பெயர் வராமத் தடுத்துட்டேன்.."
மணி புன்னகைத்தார். "டாக்டர் ஜேம்ஸ்.. உங்களுக்கு இப்ப இந்தக் கனவு வருதுனு சொல்றீங்க.. சரியா?"
"ரைட்.. மூணு வாரமா தினம் அதே கனவு.. வெயிட் பண்ணி வெயிட் பண்ணிக் கடைசியிலே உங்க கிட்டே வரலாம்னு முடிவு செஞ்சேன்.."
"என் திறமைல நம்பிக்கை வச்சு என் கிட்டே வந்ததுக்கு நன்றி டாக்டர் ஜேம்ஸ்.. கவலைப்படாதீங்க.. இது இனி நீடிக்காம பாத்துக்குவேன்.. நீங்க உடனே என் கிட்டே வந்திருக்கணும்"
"என்னோட கவலை அதில்லே டாக்டர் மணி.. கனவு என் கிட்டேயிருந்து உங்க கிட்டே வந்தப்பிறகு.. எனக்கு சாக விருப்பமில்லே.. அதுக்கு மேலே.. உங்க சாவுக்கு நான் காரணமாகிறேனேனு எனக்கு கில்ட்.."
"டேக் இட் ஈஸி, என் மேசைல கத்தரிக்கோல் துப்பாக்கி எதுவும் கிடையாது.. இனி இங்க வரப்ப உங்களைச் சோதனை செஞ்சுதான் உள்ளே விடுவேன்.. பர்கிவ் மி.." என்று மணி சிரித்தார். "டாக்டர் ஜேம்ஸ், மைல்ட் பேர்பசுரேட்ல தான் நானும் உங்க சிகிச்சையைத் தொடங்கப் போறேன்..".
டாக்டர் மணி சாய்வு நாற்காலியிலிருந்து எழுந்தார். எதிரே இருந்தவரை நெருங்கினார்.
மிக அமைதியான குரலில், "டாக்டர்.. எனக்கு சரியாயிடுச்சு.. கனவு நின்னுடுச்சு.. உங்க பத்து வாரச் சிகிச்சைக்கு நன்றி. ஆனா இப்பலேந்து கனவு உங்களுக்கு தொத்திக்கும்.. என்னையும்.. எனக்கு முன்னால டாக்டர் ஜேம்ஸ், டாக்டர் விமலா, அவங்க பேசன்ட் போல.. உங்க தூக்கத்தையும் கெடுக்கும்.. பலி கூட வாங்கிரும்.. குட்பை டாக்டர் சுதா" என்று சடுதியில் ஓடி, பதினோறாம் மாடி ஜன்னல் கண்ணாடிக் கதவை உடைத்துக் குதித்தார்.
மிக அமைதியான குரலில், "டாக்டர்.. எனக்கு சரியாயிடுச்சு.. கனவு நின்னுடுச்சு.. உங்க பத்து வாரச் சிகிச்சைக்கு நன்றி. ஆனா இப்பலேந்து கனவு உங்களுக்கு தொத்திக்கும்.. என்னையும்.. எனக்கு முன்னால டாக்டர் ஜேம்ஸ், டாக்டர் விமலா, அவங்க பேசன்ட் போல.. உங்க தூக்கத்தையும் கெடுக்கும்.. பலி கூட வாங்கிரும்.. குட்பை டாக்டர் சுதா" என்று சடுதியில் ஓடி, பதினோறாம் மாடி ஜன்னல் கண்ணாடிக் கதவை உடைத்துக் குதித்தார்.